Deze woning is vermoedelijk eind 19e eeuw gebouwd als huisvesting voor nonnen. In de loop van de jaren is het pand gesplitst en grondig verbouwd. De oorspronkelijke zinken kap is vervangen door een lagere mansarde-kap met dakpannen. De nok werd iets lager gemaakt, maar nog steeds heeft het pand een enorm een enorm volume.

Het belangrijkste deel van het ontwerp betreft de trap in het midden. Omdat de woning nu weer door één gezin wordt bewoond (een klein deel is gesplitst als appartement) heb ik voorgesteld om de voordeur weer in ere te herstellen en daarachter de trap te maken, dwars door het huis. Op de begane grond is er zo genoeg ruimte voor een woonkamer en een woonkeuken aan de achterkant op het zuiden. De bijkeuken en het toilet zijn ondergebracht in een houtskeletbouw aanbouw met een lessenaarsdak. Op de eerste verdieping zijn er 3 slaapkamers en de badkamer. Op zolder is er plek voor de kinderen om te spelen. De spanten zijn mooi in het zicht gebleven.